Մայրենի

Լրացրո՛ւ բաց թողնված տառերը։

Աշնան երրորդ ամիսն էր։ Արևի ճառագայթների տակ ոսկեհանդերձ ծառերը սվսվում էին։ Բարձր ու հաղթանդամ կաղնիների տերևները ճգնում էին պահպանել իրենց ճյուղերի վերջին տերևները։ Հանկարծ բնության մեջ լսվեց մի դղրդյուն և դարձյալ լռեց։

Տեքստում ո՞ր եղանակն է նկարագրված։

Աշուն

Գրի՛ր աշունը բնութագրող երկու բառ։

տերևաթափ , ոսկեզօծ

Տեքստից դո՛ւրս գրիր երկու բառակապակցություն։
Արևի ճառագայթների , հաղթանդամ կաղնիներ

Տեքստից դո՛ւրս գրիր երկու բարդ բառ։
Հաղթանդամ, ոսկեհանդերձ

Քանի՞ ձայնավոր և բաղաձայն կա թռչուններ բառում։
վեց բաղաձայն,երկու ձայնավոր

Տրված բառերից ո՞րն է պարզ։

Ինքնաթիռ     համերգ     տախտակ     երգիչ

Ո՞ր ածանցն է, որ միանալով տուն բառին, նոր բառ է կազմում։

Ային  ուհի   եղ   յա
տնային

Ընդգծված բառերից ո՞րն է գործածված փոխաբերական իմաստով։

Ճերմակ կարապներ

Կապույտ երկինք

Կապույտ երազներ

Կապույտ աչքեր

Գրի՛ր տրված բառերի հոմանիշները։

Քնել-Ննջել

Ընթերցել-կարդալ

Սպիտակ-ճերմակ

Վճիտ-պարզ

Տրված բառակապակցություններում ո՞ր բառն է գրվում մեծատառով։

Հայոց լեզու

Բարձր լեռ

Պարզ երկինք

Պարզ լիճ

Սեբաստացու օրեր նախագիծ

Ես երբ մտա <<Մխիթար Սեբաստացի>>կրթահամալիր դպրոց ինձ շատ դուր եկավ մեր առաջին դասարանի դասատուն եղել էր Քրիստինե Հովսեփյանը նա շատ բարի մարդ էր նա շատ բարի էր և բոլոր դասատուները շատ բարի են,իսկ ընկեր Քրիստինեն մեր դասատուն եղել է 1 մինջև 3 դասարան, իսկ հիմա նոր դասատուներ են շատ բարի են ոնց մեր ընկեր Քրիստինեն և գեղեցիկ նրանք եթե մենք վատ պահենք նրանք չէն գոռա այլ բառերով կբորցեն բացատրել մեր դպրոցում կա կենդանիներ,ինձ շատ է դուր գալիս այս դպրոցը քանի,որ ես սովորում եմ այս դպրոցում ուրեմն ես սեբաստացի եմ ինձ շատ է դուրա գալիս այս դասերը մատեմ,հայրենագիտություն և մայրենի նրանց դասատուները շատ բարի են ինձ շատ է դուր գալիս այս դպրոցը խորուրդ եմ տալիս,որ ֆուք էլ գաք մեր դպրոց։

Մեսրոփ Մաշտոցի Մատենադարանի մասին

Մեր միջնադարյան խոշոր մատենագիրների, գործիչների վարքերում հատուկ շեշտվում է նաև նրանց մատենագիտական գործունեությունը, հին մատյանները ժողովելու, նորերը ստեղծելու, անցյալի հոգևոր ժառանգությունն ի մի բերելու և վերաիմաստավորելու նրանց անդուլ ջանքը, որոնք հոգևոր սխրանքի դասեր են դարձել գալիք սերունդների համար։ Այդպես, սկիզբ առնելով Մեսրոպ Մաշտոցից, որ առաջին Մատենադարանի ստեղծողն է, մեր մատենագետների շնորհիվ վաղ միջնադարից մինչ նոր ժամանակաշրջաններ ստեղծվել են բազմաթիվ մատենադարաններ, որոնք ճյուղավորվել, ապա միավորվել են դարերի հոլովույթում, իբրև հավերժող արժեքներ՝ դիմակայելով բոլոր արհավիրքներին և իբրև բանական լույս առաջ տանելով մեր ժողովրդին։
Այսպես է ստեղծվել նաև Մաշտոցյան Մատենադարանը, որին մասնակցել են մեր մշակույթի ջահակիրները և բոլոր սերունդները, ողջ ժողովուրդն իբրև ոգեղեն միասնություն։ Այն մեր մեծ ժողովումի, հավաքականության, լինելության զորեղ բնազդի արդյունքն է, մեր հավիտենության գրավականը։
Մատենադարան, որ մեր ինքնությունն է, դրոշն է, զինանշանն է։ Նա, հիրավի, մի օրհներգ է, որ հնչում է հավերժորեն։